o nominale dziesięć złotych polskich, często uznawany jako pierwszy polski banknot.
Drukowany tylko z jednej strony, wyemitowany 8 czerwca 1794, był w obiegu do 6 listopada 1794.
Wym 95 x 180 mm.
Papier przeznaczony do drukowania biletów skarbowych pochodził z papierni w Jeziornej pod Warszawą.
Był tam odpowiednio barwiony i zabezpieczany znakiem wodnym firmy drukarskiej. Proces drukowania banknotów przebiegał w kilku fazach celem utrudnienia ewentualnego fałszerstwa.
Banknoty posiadały 5, 10, 25, 50, 100, 500 i 1000 złotych polskich.